-
1 oblecieć
глаг.• облететь* * *oblec|ieć\obleciećę сов. 1. облететь;2. обежать; объехать;\oblecieć wszystkie sklepy обежать все магазины;
3. охватить, овладеть;tchórz (strach) go \obleciećiał его охватил страх;
4. перен. (о ubraniu, obuwiu) износиться, истрепаться+3. ogarnąć, zdjąć, przejąć 4. opaść
* * *oblecę сов.1) облете́ть2) обежа́ть; объе́хатьoblecieć wszystkie sklepy — обежа́ть все магази́ны
3) охвати́ть, овладе́ть4) перен. (o ubraniu, obuwiu) износи́ться, истрепа́тьсяSyn: -
2 pasować
глаг.• вязать• вязаться• подобать• прилаживать• соответствовать* * *pas|ować%1, \pasowaćowany несов. 1. прилаживать, приспосабливать;2. do kogo-czego подходить, соответствовать кому-чему;\pasować
uje jak ulał a) (o u-braniu) сидит безукоризненно;б) (о obuwiu) подходящего размера, впору pot.;\pasowaćuje jak wół do karety идёт как корове седло
\pasować na rycerza ист. посвятить в рыцари
* * *I pasowany несов.1) прила́живать, приспоса́бливать2) do kogo-czego подходи́ть, соотве́тствовать кому-чемуpasuje jak ulał — 1) ( o ubraniu) сиди́т безукори́зненно; 2) ( o obuwiu) подходя́щего разме́ра, впо́ру pot.
II pasowaćny сов. na kogopasuje jak wół do karety — идёт как коро́ве седло́
провозгласи́ть кемIII pasowany несов. карт.pasować na rycerza — ист. посвяти́ть в ры́цари
пасова́ть -
3 kląskać
глаг.• аплодировать• рукоплескать• хлопать• щелкать* * *kla|skać\klaskaćszcze/\klaskaćska, \klaskaćszcz/\klaskaćskaj несов. 1. рукоплескать, хлопать в ладоши;2. щёлкать; хлопать; ср. klasnąć* * *несов.2) стуча́ть; цо́кать ( o kopytach); шлёпать ( o obuwiu)3) чмо́кать, ча́вкатьSyn: -
4 pasuje jak ulał
-
5 rozchodzić się
1) (rozprzestrzeniać się) разноситься, распространяться2) rozchodzić się (znikać – np. o obrzęku) рассасываться3) rozchodzić się (dobrze się sprzedawać) расходиться (хорошо продаваться)4) rozchodzić się (o pieniądzach) расходиться (о деньгах)5) rozchodzić się (odchodzić w różne strony) расходиться (отходить друг от друга)6) rozchodzić się (przywyknąć do chodzenia) расходиться (привыкнуть к ходьбе)7) rozchodzić się (rozdzielać się) расходиться (разъединяться)8) rozchodzić się (rozpływać się, znikać) расходиться (рассеиваться)9) rozchodzić się (rozstawać się) расходиться (расставаться)10) rozchodzić się (rozwodzić się) расходиться (разводиться)rozpędzać się, nabierać rozpędu расходиться (набрать скорость)zacząć chodzić расходиться (начать ходить)rozmijać się расходиться (не встречаться)nie móc pogodzić, nie zgadzać się, wykazywać niezgodność расходиться (не соглашаться)rozpadać się расходиться (об атмосферических осадках)mijać się, wymijać się расходиться (обходить, не задев)być odmiennym, różnić się расходиться (различаться)rozpuszczać się, roztapiać się расходиться (растворяться)nabierać ochoty, ożywiać się расходиться (увлечься)rozigrać się, rozszaleć się разг. расходиться (разбушеваться)* * *I несов.1) расходи́ться2) распространя́ться, расходи́ться; ср. rozejść sięII сов. разг.1) ( o obuwiu) разноси́ться2) расходи́ться; привы́кнуть к ходьбе́ (после болезни и т. п.)Syn: -
6 ulać
глаг.• отлить* * *ula|ć\ulaćny сов. 1. отлить;\ulać dzwon отлить колокол; \ulać trochę mleka отлить немного молока;
2. (o dziecku) срыгнуть;● leży jak \ulaćł сидит безукоризненно, как влитой (об одежде); pasuje jak \ulaćł а) прекрасно (отлично) подходит (идёт);
б) (о obuwiu) приходится (как раз) впору+1. odlać
* * *ulany сов.1) отли́тьulać dzwon — отли́ть ко́локол
ulać trochę mleka — отли́ть немно́го молока́
2) ( о dziecku) срыгну́ть•- pasuje jak ulałSyn:odlać 1)
См. также в других словарях:
rozdeptać — dk IX, rozdeptaćpczę (rozdeptaćpcę), rozdeptaćpczesz (rozdeptaćpcesz), rozdeptaćdepcz, rozdeptaćał, rozdeptaćany rozdeptywać ndk VIIIa, rozdeptaćtuję, rozdeptaćtujesz, rozdeptaćtuj, rozdeptaćywał, rozdeptaćywany 1. «depcząc rozgnieść, zmiażdżyć… … Słownik języka polskiego
cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… … Słownik języka polskiego
człap-człap — «połączenie wyrazowe naśladujące odgłos czyichś ciężkich, powolnych kroków albo kroków kogoś idącego w obuwiu luźnym, spadającym z nóg» … Słownik języka polskiego
deformować — ndk IV, deformowaćmuję, deformowaćmujesz, deformowaćmuj, deformowaćował, deformowaćowany «czynić niekształtnym, psuć kształt właściwy; zniekształcać, szpecić» Blizny deformowały jego twarz. Tłumacząc deformował tekst oryginału. deformować się… … Słownik języka polskiego
korek — m III, D. korekrka, N. korekrkiem; lm M. korekrki 1. bot. «tkanka wtórna okrywająca starsze łodygi (pnie), korzenie i bulwy, wytwarzana przez miazgę korkotwórczą (fellogen)» 2. «masa korkowa, surowiec uzyskiwany z kory niektórych roślin… … Słownik języka polskiego
koturn — m IV, D. u a. a, Ms. koturnnie; lm M. y 1. «w obuwiu damskim: podeszwa pogrubiona w miejscu obcasa; w lm obuwie na takiej podeszwie» Pantofle na koturnach. Nosić koturny. 2. zwykle w lm, hist. «obuwie na wysokich podeszwach, używane przez aktorów … Słownik języka polskiego
mazak — m III, D. a, N. mazakkiem; lm M. i 1. «długopis do rysowania grubych kresek, napełniany tuszem lub atramentem, mający zamiast kulki końcówkę z drewna, filcu lub sztucznego tworzywa; flamaster» Komplet różnokolorowych mazaków. 2. «gruby pędzel lub … Słownik języka polskiego
mokasyn — m IV, D. a a. u, Ms. mokasynnie; lm M. y zwykle w lm 1. «obuwie zrobione z dwóch płatów jeleniej skóry, bez obcasów, zwykle z wyszywanym wierzchem, noszone przez Indian północnoamerykańskich» 2. «płytkie pantofle skórzane na niskim obcasie,… … Słownik języka polskiego
pić — ndk Xa, piję, pijesz, pij, pił, pity 1. «łykając wprowadzać płyn do żołądka» Pić herbatę, kawę, mleko, wodę mineralną. Pić łapczywie, duszkiem, jednym haustem. Pić z kubka, z kieliszka, ze szklanki. ◊ pot. Pić piwo, którego się nawarzyło «ponosić … Słownik języka polskiego
rozchodzić — dk VIa, rozchodzićdzę, rozchodzićdzisz, rozchodzićchodź, rozchodzićdził, rozchodzićdzony 1. pot. «rozluźnić obuwie przez noszenie, przez chodzenie w nim; rozdeptać» Rozchodzić ciasne buty. 2. pot. «rozruszać przez chodzenie, wyprowadzić z… … Słownik języka polskiego
uciskać — ndk I, uciskaćam, uciskaćasz, uciskaćają, uciskaćaj, uciskaćał, uciskaćany rzad. ucisnąć dk Va, uciskaćnę, uciśniesz, uciśnij, uciskaćnął, uciskaćnęła, uciskaćnęli, uciśnięty, uciskaćnąwszy 1. «działać na coś z pewną siłą, wywierać ucisk;… … Słownik języka polskiego